Het weer is mooi, met een aardig warm temperatuurtje en een mooi zonnetje aan de hemel.
Maar in mijn hoofd stormt het regelmatig!
De laatste weken wordt ik helemaal in beslag genomen door alle ziekenhuisafspraken.
Vorige week ben ik 3 dagen aan ziekenhuisafspraken kwijt geweest naar verschillende specialisten.
Heb eigenlijk niks voor mezelf kunnen doen, alle dagbestedingsactiviteiten af moeten zeggen, en ook weinig energie meer over voor andere dingen.
Toen ging mijn elektrische rolstoel ook nog eens kapot.
Een van de twee motoren die erin zitten gaf de geest, dus toen haast een week geen rolstoel gehad.
Ik kon zo dus ook niet zelfstandig ergens heen, nou dan voel je je pas echt gehandicapt en geïsoleerd!
Gelukkig kan ik nu weer zelf overal heen, want er is een nieuwe motor in gezet.
En kon deze week dus ook weer naar de dagbesteding en boodschappen in het dorp doen.
Wat een bevrijding!
Vandaag was nog een belangrijke gebeurtenis:
We hadden een bijeenkomst over de nieuwe werkwijze op de woongroep vanaf september aanstaande.
Dan vindt er een grote wisseling plaats, verhuizingen van medebewoners naar andere groepen en nieuwe bewoners op mijn groep. Daarnaast gaan de regels ook heel erg veranderen.
Teveel veranderen als je het mij vraagt!
Zelfs zoveel dat ze het zorgcontract wat iedere "cliënt", ik zeg liever 'bewoner', heeft getekend met de zorginstelling, nu totaal opengebroken wordt en eenzijdig totaal veranderd wordt!!!
Snap niet dat dat zomaar kan!
En ben het er ook zeker niet mee eens, maar ja, het wordt ons gewoon opgedrongen!
Wij zijn 'maar' bewoners en hebben daar dus niks over te zeggen!!
Ik vind het best om zelfstandiger mijn eigen dingen te moeten doen, is alleen maar beter voor me.
Maar waar ik problemen mee heb zijn dingen als: dat je op sommige avonden in feite naar het nieuw op te zetten trefpunt moet als je hulp nodig zou hebben bij het eten, of assistentie nodig hebt met iets.
En dat is niet gedurende één uurtje, maar dat geldt voor vier uren!
Nu lig ik altijd wel graag even op bed voor en/of na het eten, maar dat wordt nu een stuk lastiger.
En ik zie niet dat er met dat soort dingen ook maar enig rekening wordt gehouden!
Ook mogen we totaal geen gebruik meer maken van ons mooie terras en de gezamenlijke woonkamer.
Nu kan die woonkamer me niet zo heel veel schelen, maar dat we niet meer op het terras mogen vindt ik wel erg overdreven!
Je kan het ook te vér doorvoeren!
Er komt dan na drie maanden een evaluatie van hoe de nieuwe regels vallen, of er problemen zijn, en dergelijke.
Ik verwacht wel wat problemen, meer dan een paar zelfs!
Zo zie ik de afstand tot het steunpunt nou niet echt zitten, zeker niet als het stormt en regent of als er sneeuw ligt. Maar we zullen er dan toch ook 2x in de week, maandag en donderdag, naartoe moeten, willen we zorg en ondersteuning hebben!
Op zondag zou er dan nog een inloopmogelijkheid zijn, daar is nog niet bijgezegd hoe lang dat zal zijn.
Of het een uurtje is, of bijvoorbeeld een middag of ochtend. Nog geen idee.
Wel krijg ik denk ik een goede begeleidster.
Lijkt me wel een capabele meid, komt ook goed over.
Ik moet het allemaal nog even op me laten inwerken en door laten dringen.
Ik zal wel gewoon met de dingen mee moeten gaan, want de enige andere optie is verhuizen en daar zat ik nou niet echt op te wachten!!!
Het zal vanzelf wel gaan wennen, ooit!
